ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το σπάσιμο  της PROBANK σε καλό και κακό κομμάτι, η εξαγορά  του καλού κομματιού από την ΕΤΕ και η απορρόφηση της FBB επιβεβαιώνουν ότι η ΕΕ, η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος αποτελούν τη φωνή των εργοδοτών, ότι τα σχέδια των τραπεζιτών δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι  της PROBANK και της  FBB  και τα δικαιώματά τους βρίσκονται στον αέρα αφού η ΕΤΕ θα τους πάρει αρχικά με εξάμηνες συμβάσεις.

Ειδικότερα οι εργαζόμενοι της PROBANK βρίσκονται χρεωμένοι ως το λαιμό αφού κάτω από τον άμεσο ή έμμεσο εκβιασμό της απόλυσης, κάτω από αυταπάτες έχουν δανειστεί για να "επενδύσουν στην τράπεζά τους" .

Οι εξελίξεις και σε αυτό τον κύκλο των συγχωνεύσεων - εξαγορών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα επιβεβαιώνουν ότι:

• οι Τράπεζες είτε δημόσιο χαρακτήρα έχουν, είτε ιδιωτικό, στην οικονομία της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους θεωρούν τον εργαζόμενο κόστος, 

• όσες μετοχές και να αγοράσουν οι εργαζόμενοι και τα ταμεία τους, κουμάντο θα κάνουν οι ιδιοκτήτες των τραπεζικών ομίλων,

• η υποχωρητική στάση, η μη συμμετοχή σε αγώνες, η λογική του μικρότερου κακού δεν εμπόδισε την ανατροπή των δικαιωμάτων μας, δεν μείωσε την εργοδοτική τρομοκρατία.

• η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος αποτελεί το όχημα για να περάσουν τα σχέδια των τραπεζιτών αφού όχι μόνο δεν οργανώνει την αντίσταση αλλά κυρίως αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους καλλιεργώντας αυταπάτες για κοινωνικό ρόλο των τραπεζών, για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας αποδεχόμενη μειώσεις μισθών, εθελούσιες απολύσεις ,άνοιγμα του χρόνου εργασίας , επαγγελματικά ταμεία υγείας και συντάξεων,

• η γραμμή της διαχείρισης, της αναμονής και των αυταπατών είναι χρεοκοπία για τα δικαιώματα των εργαζομένων,

• ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση και η ανασύνταξη του κινήματος σε γραμμή ρήξης και σύγκρουσης                 

 ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ 

ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ

Τα σχέδια και τα ζόρια των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων δε μας αφορούν.

Δε θα συμβιβαστούμε με το σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας, την ανεργία, το φόβο και τους εκβιασμούς. Δε θα συμβιβαστούμε με τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις των υπερχρεωμένων νοικοκυριών

Οργανώνουμε την αντίσταση και τον αγώνα μας, ενισχύουμε την αλληλεγγύη. Μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Είμαστε  πολλοί και αναγκαίοι γιατί παράγουμε. Είναι λίγοι και αχρείαστοι γιατί παρασιτούν.                             

Η  ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων, η αλλαγή των συσχετισμών, η ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ,  είναι αναγκαία  προϋπόθεση για να οργανωθεί το κίνημα, αποκρουστεί αυτή η επίθεση,  να ανατραπεί αυτή η πολιτική.

ΕΣΑΚ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΣΑΚ ΜΑΚ.ΘΡΑΚΗΣ - ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ CPB -ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΡ.ΚΥΠΡΟΥ – ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗΣ

 

Οι «εθελούσιες» είναι απολύσεις

Με συνέπεια προχωρούν οι τραπεζίτες τα σχέδιά τους για τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους. Μετά τις συγχωνεύσεις τραπεζών έρχεται και η προσπάθεια να οδηγήσουν στην έξοδο χιλιάδες εργαζόμενους, τους οποίους θεωρούν κόστος. Ανακοινώθηκε από τη Διοίκηση της Πειραιώς "πρόγραμμα  αποχώρησης", που αφορά στο σύνολο του προσωπικού του Ομίλου, διαφοροποιημένο για τους προερχόμενους από την πρώην ΑΤΕ (οι οποίοι ως νεοπροσληφθέντες δεν δικαιούνται αποζημίωση απόλυσης).

Οι συνάδελφοι που προέρχονται από τις Τράπεζες Κύπρου και CPB το έχουν ξαναζήσει το έργο. Πρώτα καλλιεργεί η εργοδοσία κλίμα φόβου και ανασφάλειας για τις θέσεις εργασίας και ύστερα πασάρει και μια «εθελούσια» ως τυρί στη φάκα: «πάρε τα ψίχουλα που σου δίνω και φύγε, γιατί μετά θα σε διώξω και δε θα πάρεις ούτε αυτά».

Γνωρίζουμε ότι η απογοήτευση από τις εξελίξεις, η ανασφάλεια για το μέλλον, η εντεινόμενη πίεση από την εργοδοσία έχουν οδηγήσει μεγάλο μέρος των εργαζόμενων να θεωρούν ως λύτρωση την ‘’εθελούσια’’ έξοδο. Δε θα σταθούμε στο περιεχόμενο του συγκεκριμένου "προγράμματος αποχώρησης", το οποίο από τη μια ούτε ως φιλοδώρημα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και από την άλλη αντανακλά τις πραγματικές προθέσεις του εργοδότη για απολύσεις, έστω και ‘’βελούδινες’’. Θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε τι πραγματικά σημαίνει η "εθελούσια έξοδος". 

 Η «εθελούσια έξοδος» συμφέρει μόνο την εργοδοσία:

• Ενισχύει τα κέρδη της, καθώς μειώνει τα λειτουργικά της έξοδα.
• Απολύει από το προσωπικό της 2.000 εργαζόμενους (σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους) «με τις όσο το δυνατόν λιγότερες κοινωνικές συνέπειες», δηλαδή χωρίς καμιά αντίδραση αφού οι ίδιοι οι εργαζόμενοι «αποδέχονται» την απόλυση τους.
• Στην θέση τους και κάνοντας χρήση αντεργατικών νόμων που ψηφίζονται από την κυβέρνηση, έχει τη δυνατότητα, όταν το θελήσει, να απασχολεί άλλο προσωπικό με μισθούς πείνας και χειρότερες εργασιακές σχέσεις.

 Αυτοί που θα φύγουν

• Απολύονται «οικιοθελώς» υποκύπτοντας, κάτω από την ανασφάλεια, στον εκβιασμό και στο φόβο για τα χειρότερα που μας ετοιμάζουν.
• Mε την αποζημίωση θα πάρουν ίσως ανάσα, αλλά αυτή αργά ή γρήγορα θα εξανεμιστεί από τα δάνεια, τα χαράτσια και τους φόρους.
• Όσοι μπορέσουν να πάρουν σύνταξη, θα την βλέπουν να μειώνεται συνεχώς ως αποτέλεσμα  των αντιασφαλιστικών νόμων.
• Όσοι θα περιμένουν τη συνταξιοδότηση τους ρισκάρουν, καθώς το πρόγραμμα δεν συνδέεται με αναγνώριση πλασματικών χρόνων ασφάλισης ή κάτι ανάλογο. Το δικαίωμα συνταξιοδότησης χρησιμοποιείται από την εργοδοσία μόνο για να μειώσει την αποζημίωση εκείνων που θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2013. Ενδεχόμενη αλλαγή στο ασφαλιστικό θα αφήσει χωρίς δουλειά και χωρίς σύνταξη όποιον φύγει τώρα χωρίς να έχει προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.

 

 

Εμάς όλους που μένουμε πίσω

·   Μας καταδικάζει σε μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας μας, με καρότο ένα μισθό πείνας και με μαστίγιο την ανεργία. Είναι ουτοπία ότι φεύγοντας κάποιοι, κερδίζουμε χρόνο οι υπόλοιποι. 

·   Μας τιμωρεί με χαμηλότερους μισθούς και λιγότερα εργασιακά δικαιώματα για να μπορέσει ο όμιλος να γίνει περισσότερο «ανταγωνιστικός», δηλαδή να αυξήσει ακόμη περισσότερο την κερδοφορία στις δικές μας πλάτες.

·   Η εργοδοσία γλυτώνει εισφορές προς τα ταμεία υγείας και συντάξεων και αυτή τη μείωση θα την πληρώσουμε εμείς και οι συνταξιούχοι, με το πετσόκομμα στις παροχές υγείας και με νέες μειώσεις στις συντάξεις.

Ας θυμηθούμε ότι και πριν από την κρίση, οι εθελούσιες στον κλάδο οδήγησαν σε

·   Μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο και αλλαγή του σταθερού ωραρίου εργασίας

·   Περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και εντατικοποίηση της εργασίας. Προσλήψεις μέσα από θυγατρικές και εταιρίες ενοικίασης, με ατομικές συμβάσεις και μισθούς φιλοδωρήματα.

·   Συνέβαλαν στην οικονομική καταστροφή στα ταμεία υγείας, εφάπαξ και συντάξεων

 

Συνένοχοι σε αυτήν τη πορεία οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που με τη στάση τους βάζουν πλάτη για να περνάνε αυτά τα μέτρα. Τα δέχονται όλα. Μειώσεις μισθών, απολύσεις με τη μορφή της εθελούσιας, ιδιωτικοποιήσεις, καταστρατήγηση του χρόνου εργασίας, επαγγελματικά ταμεία. Ό,τι δηλαδή θέλουν οι τραπεζίτες, ό,τι υλοποιούν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, ό,τι απαιτεί η πολιτική της ανταγωνιστικότητας στα πλαίσια της ΕΕ.  Είναι αυτοί που καλλιεργούν την υποταγή και ενισχύουν το φόβο στους εργαζόμενους. Είναι αυτοί που με την αντίληψη του μικρότερου κακού και του συμβιβασμού ευνουχίζουν το κίνημα. Είναι το μακρύ χέρι των εργοδοτών.

 Συνάδελφε,

Σε καλούμε, ενόψει της «εθελούσιας εξόδου», να συγκρουστείς με το φόβο και την ανασφάλεια. Βάλε μπροστά το συλλογικό συμφέρον και μην υποκύπτεις σε λογικές προσωρινού βολέματος και υποταγής. Αν δεν είχες σκοπό να φύγεις, μην πέσεις στην παγίδα.  

Μην περιμένεις μάταια να βρεθεί λύση μόνο για εσένα, τη στιγμή που πρέπει και μπορούμε όλοι μαζί να παλέψουμε για ένα καλύτερο αύριο για εμάς, τους γονείς μας και τα παιδιά μας. Η μείωση των θέσεων εργασίας στον κλάδο στερεί από τη νέα γενιά και το δικό σου άνεργο παιδί τη δυνατότητα να βρει δουλειά.

Οι δυσκολίες στο χώρο δουλειάς, η εξοντωτική εντατικοποίηση, η εργοδοτική τρομοκρατία και ο αυταρχισμός να μας πεισμώσουν. Κανείς να μη φύγει από τη δουλειά κυνηγημένος. Αν δε χτίσουμε κίνημα αντίστασης και ανατροπής στους χώρους δουλειάς, θα είμαστε όμηροι εργοδοτών και κυβερνήσεων είτε ως εν ενεργεία είτε ως συνταξιούχοι.

Όλοι εμείς που εργαζόμαστε στον όμιλο Πειραιώς

Λέμε όχι στις απολύσεις, όπως και αν τις βαφτίζουν. Βάζουμε τα δικά μας συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Επιστρέφουμε στον αποστολέα το πρόγραμμα αποχώρησης και απαιτούμε δουλειά με δικαιώματα για όλους. Η εργοδοτική και κυβερνητική τρομοκρατία να μην περάσει.

                            Κανείς εργαζόμενος μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.

Καλούμε τους εργαζόμενους να απαιτήσουν από τους συλλόγους στο χώρο να συνεδριάσουν άμεσα και συντονισμένα να  καταδικάσουν τα σχέδια της εργοδοσίας και  να απορρίψουν τους εκβιασμούς της.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Όποιος και αν είναι ο "μνηστήρας" του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση θα συνοδευτεί με δραστικές αρνητικές συνέπειες τόσο για τους εργαζόμενους όσο και τα λαϊκά στρώματα.  Προδιαγράφεται νέος γύρος επίθεσης στα εργασιακά , ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οι λαϊκές αποταμιεύσεις θα γίνουν βορά στην κερδοφορία του τραπεζικού ομίλου στον οποίον θα καταλήξει.

Η πώληση του ΤΤ είναι η συνέχεια του κύκλου συγχωνεύσεων και εξαγορών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εντάσσεται στη συνέχιση των ανακατατάξεων, των ανταγωνισμών των τραπεζικών ομίλων που διεκδικούν μερίδιο στην αγορά, υπακούει στην ανάγκη για ακόμα περισσότερη συγκέντρωση των τραπεζικών ομίλων για να θωρακιστεί η κερδοφορία τους. Ο "μνηστήρας" του ΤΤ, τα επιχειρηματικά σχέδια των τραπεζιτών δεν αφορούν τους εργαζόμενους που απολύονται, τους δανειολήπτες που κινδυνεύει το σπίτι τους, τους μικρομετόχους που καταστράφηκαν.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ 

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΑΣΤΟΥΝ

Όσοι σήμερα μιλάνε για ‘’θολή διαδικασία εκποίησης’’, για το ΤΧΣ που ‘’δεν κράτησε τις συμφωνίες’’, για ‘’παρατυπίες και παραπομπή στη δικαιοσύνη όποιου βάλει την υπογραφή του στην πώληση’’  για την ‘’κακή τρόικα και την υποτελή κυβέρνηση’’ κρύβουν από τους εργαζόμενους τον πραγματικό αντίπαλο που είναι η πολιτική της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ και η έξοδος προς όφελος του κεφαλαίου από την καπιταλιστική κρίση. Παραχαράσσουν την αιτία που οδηγεί σε συγχωνεύσεις και εξαγορές που είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των τραπεζικών ομίλων. 

Στο βωμό της κερδοφορίας θυσιάζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Για αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι όχι για να διαλέξουν αφεντικό αλλά για να μην επιτρέψουν άλλες μειώσεις άλλες απολύσεις.

Ας προβληματιστούν οι εργαζόμενοι όταν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες συμφωνούν με τα πακέτα εθελούσιων διευκολύνουν ή όχι τους σχεδιασμούς των εργοδοτών για μείωση θέσεων εργασίας; Ενισχύουν ή όχι τον εργοδότη στον εκβιασμό που ασκεί; Ευνουχίζουν ή όχι το κίνημα με τη λογική της υποχώρησης και του μικρότερου κακού; Οι εργαζόμενοι που παραμένουν είναι σε καλύτερη θέση με τέτοιους όρους κινήματος; Σπέρνουν ή όχι αυταπάτες ότι το ΤΧΣ θα δεσμευτεί για το διακριτό ρόλο του ΤΤ; Και αν δεσμευτεί ο αγοραστής; τότε ,θα είναι καλός;  Θα πάρουμε αύξηση, δε θα γίνουν απολύσεις και θα δίνονται χαμηλότοκα δάνεια;

Κανένας εφησυχασμός. Οι τράπεζες είναι εργαλεία της οικονομίας. Σε μια οικονομία με κριτήριο το κέρδος και σε βαθιά κρίση, οι τράπεζες δεν πρόκειται να έχουν κοινωνικό και φιλεργατικό χαρακτήρα.

Για αυτό οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα συμφέρον να μπλέκονται στους σχεδιασμούς των τραπεζιτών Αλλά να οργανώσουν την πάλη τους στο σύνολο του κλάδου για να εμποδίσουν τα χειρότερα. Χωρίς καμία υποχώρηση καμία συνδιαλλαγή . Να πουν όχι σε κάθε μορφή απόλυσης, όχι σε περαιτέρω μειώσεις. Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των τραπεζιτών και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους.

Σε ρήξη με τη γραμμή της υποταγής και της ενσωμάτωσης που καλλιεργούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Τέτοιοι αγώνες μπορούν να έχουν νικηφόρα αποτελέσματα και να ανοίγουν προοπτική για καλύτερες μέρες.