Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Όποιος και αν είναι ο "μνηστήρας" του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση θα συνοδευτεί με δραστικές αρνητικές συνέπειες τόσο για τους εργαζόμενους όσο και τα λαϊκά στρώματα.  Προδιαγράφεται νέος γύρος επίθεσης στα εργασιακά , ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων. Οι λαϊκές αποταμιεύσεις θα γίνουν βορά στην κερδοφορία του τραπεζικού ομίλου στον οποίον θα καταλήξει.

Η πώληση του ΤΤ είναι η συνέχεια του κύκλου συγχωνεύσεων και εξαγορών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Εντάσσεται στη συνέχιση των ανακατατάξεων, των ανταγωνισμών των τραπεζικών ομίλων που διεκδικούν μερίδιο στην αγορά, υπακούει στην ανάγκη για ακόμα περισσότερη συγκέντρωση των τραπεζικών ομίλων για να θωρακιστεί η κερδοφορία τους. Ο "μνηστήρας" του ΤΤ, τα επιχειρηματικά σχέδια των τραπεζιτών δεν αφορούν τους εργαζόμενους που απολύονται, τους δανειολήπτες που κινδυνεύει το σπίτι τους, τους μικρομετόχους που καταστράφηκαν.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ 

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΑΣΤΟΥΝ

Όσοι σήμερα μιλάνε για ‘’θολή διαδικασία εκποίησης’’, για το ΤΧΣ που ‘’δεν κράτησε τις συμφωνίες’’, για ‘’παρατυπίες και παραπομπή στη δικαιοσύνη όποιου βάλει την υπογραφή του στην πώληση’’  για την ‘’κακή τρόικα και την υποτελή κυβέρνηση’’ κρύβουν από τους εργαζόμενους τον πραγματικό αντίπαλο που είναι η πολιτική της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ και η έξοδος προς όφελος του κεφαλαίου από την καπιταλιστική κρίση. Παραχαράσσουν την αιτία που οδηγεί σε συγχωνεύσεις και εξαγορές που είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των τραπεζικών ομίλων. 

Στο βωμό της κερδοφορίας θυσιάζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Για αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι όχι για να διαλέξουν αφεντικό αλλά για να μην επιτρέψουν άλλες μειώσεις άλλες απολύσεις.

Ας προβληματιστούν οι εργαζόμενοι όταν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες συμφωνούν με τα πακέτα εθελούσιων διευκολύνουν ή όχι τους σχεδιασμούς των εργοδοτών για μείωση θέσεων εργασίας; Ενισχύουν ή όχι τον εργοδότη στον εκβιασμό που ασκεί; Ευνουχίζουν ή όχι το κίνημα με τη λογική της υποχώρησης και του μικρότερου κακού; Οι εργαζόμενοι που παραμένουν είναι σε καλύτερη θέση με τέτοιους όρους κινήματος; Σπέρνουν ή όχι αυταπάτες ότι το ΤΧΣ θα δεσμευτεί για το διακριτό ρόλο του ΤΤ; Και αν δεσμευτεί ο αγοραστής; τότε ,θα είναι καλός;  Θα πάρουμε αύξηση, δε θα γίνουν απολύσεις και θα δίνονται χαμηλότοκα δάνεια;

Κανένας εφησυχασμός. Οι τράπεζες είναι εργαλεία της οικονομίας. Σε μια οικονομία με κριτήριο το κέρδος και σε βαθιά κρίση, οι τράπεζες δεν πρόκειται να έχουν κοινωνικό και φιλεργατικό χαρακτήρα.

Για αυτό οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα συμφέρον να μπλέκονται στους σχεδιασμούς των τραπεζιτών Αλλά να οργανώσουν την πάλη τους στο σύνολο του κλάδου για να εμποδίσουν τα χειρότερα. Χωρίς καμία υποχώρηση καμία συνδιαλλαγή . Να πουν όχι σε κάθε μορφή απόλυσης, όχι σε περαιτέρω μειώσεις. Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των τραπεζιτών και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους.

Σε ρήξη με τη γραμμή της υποταγής και της ενσωμάτωσης που καλλιεργούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες.

Τέτοιοι αγώνες μπορούν να έχουν νικηφόρα αποτελέσματα και να ανοίγουν προοπτική για καλύτερες μέρες.